Best opgelucht, meer hoop dan vrees

Vanmorgen met een, hoe kan het, rustig gemoed naar het ziekenhuis. Bloedprikken ging in één keer deze keer. Er bleek ook een longfoto op de rol te staan. Dat wist ik niet, maar was blijkbaar later toegevoegd. Wel logisch want juist de longen (en de lever) lopen kans op uitzaaiingen. Dus longfoto laten maken. De foto's zijn goed gelukt, maar hoe longen er voor staan, weet ik niet.  En daarna naar de afdeling Echografie voor een onderzoek van de lever. Mijn lever. Eerst een jongedame die op mij ging oefenen. Dat heet arts in opleiding. Ze moet nog veel oefenen, denk ik. Uit hun gesprek bleek wel dat ze galstenen zagen. Ik wil niet alles weten en heb ook geen last, dus ik heb nergens naar gevraagd. Daarna de arts zelf. Die ging eens goed kijken. Gelukkig bleek tijdens het live verslag dat hij gaf, dat hij niks bijzonders kon vinden, behalve een kleine cyste, maar dat was bekend.... niet bij mij trouwens. Kan geen kwaad. Het was wel een verrassing dat ik meteen op de hoogte was van een kerngezonde lever. Voor deze uitslag hoef ik dus niet ruim een week te wachten. Ik ben heel erg opgelucht, blij en dankbaar. Over de toestand van het bloed en de longen hoor ik volgende week. En jullie dus ook. Spannend blijft het wel.