Best schokkend eigenlijk... om te lezen dat een kwart van de Turken in Vlaanderen geen Nederlands verstaat (Taalpost 1245). En dus al helemaal niet spreekt. Zou een kwart van de Turken in Nederland ook geen Nederlands verstaan? En zou een kwart van de Nederlanders die bijvoorbeeld na de tweede wereldoorlog naar Canada gingen, geen Engels hebben verstaan? Ik weet het niet. Zou best kunnen. Maar hoe kun je je in een samenleving handhaven, hoe kun je het hoofd boven water houden, als je de taal niet begrijpt? Een poosje, op vakantie bijvoorbeeld, kun je dat nog wel volhouden, alhoewel je al heel snel denkt: ik wou dat ik een beetje Spaans, Italiaans, Frans kon verstaan en spreken. Veel mensen leren dan ook een beetje van de taal van het land waarheen ze met vakantie gaan.
Misschien dat ik weet hoe het kan, ik bedoel je hoofd boven water houden in een land, waarvan je de taal niet begrijpt. Ik schat namelijk in dat het vooral de vrouwen zijn, die nauwelijks buiten komen en alleen communiceren met hun gezinsleden en met de andere Turkse vrouwen in de buurt en die met hun man voorop de boodschappen doen en kleding voor zichzelf en de andere gezinsleden kopen. Er is voor hen geen noodzaak. Zij redden zich zonder Vlaams. Of zij daar zelf ook gelukkig mee zijn? Ze weten niet beter.
En wat zullen de Belgen, de inheemsen, daaraan doen? Niets. Het gaat vanzelf over. De tweede en derde generatie integreert vanzelf en spreekt de taal. Althans de meesten van hen. En welk probleem kun je tegenwoordig nog oplossen door helemaal niets te doen en rustig af te wachten? Wees blij en geduldig!