Niet alles weten en eten...

Vandaag de 19e bestraling gehad. Gisteren met foto's, dit is ter controle, maar van wat precies? Dit gebeurt één maal per week, op maandag. Maar vandaag nog eens. Bij navraag bleek ik gisteren net buiten de marges te zitten en men wilde controleren of dit eenmalig was. Ik heb maar niet verder gevraagd, wil ook niet alles weten. De tijd dat ik alles wilde begrijpen ligt al ver achter me, wat niet wil zeggen dat ik apathisch door het leven ga. Verre van dat. Je moet het lezen als: ik wil heel veel begrijpen, maar niet alles. Wie wetenschap vermeerdert, vermeerdert smart, is als je kanker hebt, helaas vaak waar. In het gewone leven ga ik graag net buiten de marges, maar nu even niet, ook al weet ik niet goed wat het in dit geval betekent.
Morgen de laatste chemo. De kans dat er iets mis gaat, is nu minimaal. M'n bloeddruk wordt zelfs niet meer gemeten. Was steeds behoorlijk te hoog. Ik mompelde maar iets over stress en dat werd geaccepteerd. Mocht er iets spannends of engs of buitengewoons gebeuren morgen dan horen jullie dat meteen morgenmiddag na afloop, als ik daartoe dan nog in staat ben tenminste.
De hoop op wat makkelijker eten en drinken begint zo langzamerhand te verdwijnen. Het blijft tobben. Zo meteen ga ik nog verlangen naar de operatie, waarbij die hele vermaledijde slokdarm er uit gaat. Niet dat ik dan normaal kan eten, maar op termijn toch wel min of meer. Ik heb gehoord dat een patatje mét tot de mogelijkheden behoort, als je maar niet de hele portie achter elkaar opeet. Over kroketten heb ik nog niks gehoord, maar ik wil ook niet alles weten....