Dromen?

En het is wéér gelukt! Ader al bij de tweede keer gevonden en inmiddels een gat om eten en drinken door te laten van 16 millimeter doorsnee. Mensen met nog een échte slokdarm schijnen ruim 3 centimeter te hebben. Volgende keer 17 mm en dan is het maximum bereikt. Als het gaatje dan niet weer kleiner wordt, is dat de laatste keer.  Ik geniet er, nog een beetje slaperig, van dat het voor vandaag weer achter de rug is en dat het misschien de één na laatste keer was. Ik was deze keer tijdens de sessie wel af en toe wakker; ik denk aan het begin en het eind, maar vond het niet zo erg. Het is ook helemaal niet de bedoeling volgens de arts van vandaag dat je in een diepe slaap verdwijnt, maar dat je een beetje dizzy, half van de wereld, de behandeling kunt doorstaan. Maar misschien heb het wakker zijn en het verhaal van de arts gedroomd. Ik vertrouw mezelf wat dat betreft helemaal niet meer. Ik hoop niet dat ik, half slapend, gedroomd heb, dat ik dit stukje heb geschreven. Of misschien zit ik in een lange, boze droom, waaruit ik straks ontwaak. En misschien is het dan zaterdag en zeg ik: “Ik heb zo raar gedroomd. Ik ga maar eens een lekker een eind fietsen. Hoek van Holland, Den Haag en via het Westland weer terug. Een dikke 140 km…..”