Kiezen en delen

Na m'n slokdarm mis ik nu ook m'n laatste verstandskies... What's next? Er zijn nog wel een paar onderdelen die je ook best kunt missen, maar ik ben nogal behoudend geworden op dat terrein. Ik zal jullie niet vertellen over het getob met m'n gebit deze week. Pijnstillers zijn een groot goed... Ander onderwerp.
Mensen, artsen in het bijzonder, vertellen nooit meteen de hele waarheid. En dat is maar goed ook, want wie zou de hele waarheid aankunnen? Ik niet in ieder geval. Een beetje struisvogelpolitiek kan heel fijn zijn. De laatste twee bezoeken aan het ziekenhuis, waarover ik al eerder vertelde, ben ik weer wat meer op de hoogte gekomen van de waarheid omtrent mijn herstel. Ik hield al rekening met een jaar om weer een beetje bij de mensen te komen, maar door de tweede operatie wegens het lek in een lymfevat, moet ik daar nog een half jaar bij optellen. En een beetje mee-eten en -drinken met de rest van de mensheid... daar moet ik ongeveer twee tot drie jaar voor rekenen, eh... bij leven en welzijn. Ik zit nu op zes maanden, dus dat schiet al aardig op.....
Volgende week ga ik naar een vóórnaam-, dorps- en lotgenoot. Dat schept een band. Dat jullie weten dat ik ook aan lotgenotencontact doe. Dat ik niet ga zitten somberen op de bank over missende delen en lange wachttijden.